Wisconsin, rijbewijs en paramedici

Dit weekend was ik uitgenodigd bij de familie van mijn kamergenootje Kristen. Haar familie woont in Randolph, een klein dorpje in Wisconsin en ongeveer 6,5 uur rijden vanaf Sioux Center.

We vertrokken vrijdagmorgen vroeg zodat we de tijd hadden om een paar stops te maken. Rond 14.00 uur reden we door La Cross en hier zijn we een grote heuvel opgereden waar we heel mooi uitzicht hadden over de stad (zie foto's), hierna reden we verder en rond 15.00 stopten opnieuw om rond te lopen. Kristen vertelde dat dit een heel mooi stukje was en eerst geloofde ik haar niet omdat we tussen de maisvelden stonden, toen we een stukje verder liepen snapte ik waarom we hadden gestopt. Tussen de maisvelden was een enorm diepe groef met watervallen, ik heb geprobeerd foto's te maken maar het was zo mooi dat ik er vooral zelf van wilde genieten. We zijn eerst helemaal naar boven gelopen en toen via de rotsen naar beneden geklommen om zo weer terug naar de auto te lopen. Rond 17.00 uur kwamen we in Randolph aan, het landschap van Wisconsin in weer heel anders dan Iowa. Je rijd van heuvel naar heuvel en er zijn heel veel meren en bossen.

Kristen haar zussen en neefjes en nichtjes waren er ook het hele weekend dus het was een gezellige drukte. Ik werd warm onthaald en ze vonden mij direct heel interessant dat ik uit Nederland kwam. In dit gebied zijn een kleine honderd jaar geleden veel Nederlands/Friese immigranten komen wonen en de meeste mensen hebben dan ook Friese roots. Kristen haar Opa spreekt nog vloeiend Fries en heeft dan ook de hele tijd Fries tegen mij gepraat, het maakte hem niet heel veel uit dat ik het niet echt verstond en al helemaal niet terug kon praten. Er is hier zelfs een dorpje dat Friesland heet en veel is hier nagemaakt uit Friesland, de bank heet de Friesland bank en je ziet de Friese vlag net zo vaak als de Amerikaanse vlag.

Dit weekend heb ik als een typische Amerikaan geleefd, zo reed ik rond in een dikke pick-up truck, heb ik geschoten met een echt pistool, quad gereden door de bossen en ontzetten veel Amerikaans eten gegeten. Wisconsin en Kristen haar lieve familie stal mijn hart en ik wilde maandag eigenlijk nog niet naar huis. Rond 18:00 kwamen we weer terug in Iowa.

Maandag had ik mijn lessen geskipt omdat ik in Wisconsin zat. Dinsdag was het weer tijd voor stage, deze week was ik ingeroosterd bij de paramedici (op de ambulance) in Sioux City, een grotere stad hier ongeveer 1 uur en 15 minuten rijden vandaan. Ik kon de hele week een auto van school lenen een aantal weken geleden heb ik mijn rijbewijs hier gehaald voor maar liefst 4 dollar (waddup NL). Ik voelde me de hele week super stoer met mijn eigen auto op de grote Amerikaanse wegen.
Het was ook echt interessant om deze week op de ambulance stage te lopen, weer wat anders dan in het ziekenhuis. Je wacht eigenlijk de hele dag op de ambulance post totdat je gebeld wordt, dinsdag en vrijdag waren gelukkig drukke dagen. De andere dag heb ik van 7 tot 11.30 uur gewacht op onze eerste call.
Het werk is ook echt anders dan op de afdeling, waar je daar rustig de tijd kan nemen en op een rustige plek zit, heb je op de ambulance heel weinig tijd en moet je alles doen terwijl je continue op en neer gaat door de slechte wegen (ik was bezig een infuus in te brengen toen we door een kuil reden en ik door het bloedvat heen prikte, bloed overal).

Ik heb zojuist met veel pijn in mijn hart de sleutels van mijn auto (Dordt's auto) weer ingeleverd en moet komende week weer alles op de fiets doen helaas. Wat wel leuk is dat ik eindelijk mijn vliegticket voor New York heb geboekt voor over 2 week.

Bye!
Iris